Hehehe Paulinko wybaczam Poszukam jeszcze, bo wiem, że ładnie było go widać z góry... Zaraz będę działać

No i mam:







Kiepska jakość ale co tam, ewidentnie widać GLOBUS , prawda Madziu?

Tak Marto, nagadali się na tej farmie strasznie, co z resztą widać A najlepsze jest to, że nie muszę się uczyć, bo umiem już na pamięć
A tak serio to mam nadzieję, że ktoś mi użyczy notatek

Ostatnio edytowany przez kasieczku (13-4-2011 13:54:03)

Ktoś na kogo warto było czekać:
http://fotoblog.zowsik.com/wp-content/u … lactic.jpg

A oto i Panie w całej okazałości

http://fotoblog.zowsik.com/wp-content/u … lactic.jpg

http://fotoblog.zowsik.com/wp-content/u … lactic.jpg



pozdrowionka.

P.S. Swoją drogą to z ilością zdjęć to się nie popisali... cóż...

Ostatnio edytowany przez JeanneHayal (13-4-2011 15:29:43)

No co Ty, widzisz Josha, który wali jakikolwiek prezent gdzieś pod kurtki? A globusik chyba wyjątkowo przypadł mu do gustu, skoro wziął go na scenę Brawo dziewczyny!

Ostatnio edytowany przez annesophie (13-4-2011 19:05:09)

Niedługo minie tydzień od pamiętnej soboty a ja jeszcze swojej relacji nie zdałam! Nie miałam jednak kiedy, wierzcie! Wróciłam późno w niedzielę do domu, w pon. na rano miałam zajęcia na uczelni, na następne dni też trzeba było się przygotować (a nie zrobiłam tego w weekend z wiadomych przyczyn^^) więc trzeba było robić wszystko na ostatnią chwilę, heh. Lukałam tylko na szybko na fb co tam nowego w sprawie Joshowej i to tyle, na co mogłam sobie pozwolić. Nie mogłam się jednak doczekać aż tu do Was wpadnę

Od czego właściwie zacząć... przede wszystkim od wielkich podziękowań dla Anity, dzięki której w ogóle mogłam doświadczyć tak wielkiej chwili! Gdyby nie ona, nie byłoby mnie tam z Wami wszystkimi...

Na samą myśl o tym co działo się w studiu wciąż przechodzą mnie dreszcze, nie mogłam (i chyba nadal nie mogę) uwierzyć w to, co widziałam, a raczej Kogo wiedziałam!
...siedziałam w trzecim rzędzie za jury (dokładnie za Sztabą) razem z Anitą, Anią (dzięki której miałam gdzie spać:*) i Klaudią, naszą przewodniczką po Warszawie
Kiedy zabrzmiały pierwsze dźwięki fortepianu i "Hidden Away" pokochałam ten utwór miłością absolutną! A jeszcze przed programem zaklinałam Josha w duchu by tylko nie wybrał tego utworu. Jednak gdy śpiewał, czułam w sobie każdą nutę tej melodii... Czułam też taki spokój, wewnętrzną harmonię, ale i szybsze bicie serca (co oczywiście nie dziwi)... Późniejszy bis utrwalił tylko te uczucia.

Przy "February Song" kompletnie się rozkleiłam. Słuchałam w skupieniu, patrzyłam się w stronę J., śpiewałam razem z nim po cichutku i odpłynęłam... w tym momencie nie istniał nikt. Była tylko scena i ja...

Później wszystko działo się błyskawicznie, nie pamiętam wiele szczegółów... wybiegłyśmy za Joshem na korytarz licząc na to, że wyjdzie do nas. I jak wiemy: wyszedł Błyskawiczny odruch po autograf i ... udało się
Dziękować Esterze za uchwycenie tej chwili na nagraniu:
http://www.youtube.com/watch?v=7KVgxyIFVSg

Ta przedostatnia ręka to moja xD Aaa,

Żałuję tylko, że z Wami nie było okazji pogadać. Z Martą zamieniłam kilka słów tylko, później zniknęła mi z oczu. I wybaczcie, ale pozostałych dobrze nawet nie znałam i nie wiedziałam kto jest kto.
Za to po gonitwie za autem Josha poznałyśmy Dominikę i Anię z Lublina i bardzo miło się rozmawiało w drodze na przystanek tramwajowy xD To jest niesamowite, widziałyśmy się pierwszy raz w życiu, nie wiedziałyśmy o sobie nic a nic, a mimo to miałam wrażenie jakbyśmy się znały od dawna Magia Josha ;]

O czym jeszcze zapomniałam... ach, nie mogę odżałować, że spóźniłam się na powitanie Josha przed wejściem do hali:( Ale baardzo się cieszę, że udało Wam się wręczyć globus! Jak wypatrzyłam go na scenie to aż podskoczyłam z radości. To był piękny gest ze strony Josha. Był to jakby łącznik między nami

Pewnie jeszcze o czymś zapomniałam napisać i dopiszę później...
Na razie, jeśli pozwolicie przytoczę tu słowa pewnej piosenki:

Ta jedna chwila, gdy świat zawirował         
W płochym spojrzeniu, jak piórko ulotnym   
Jak promień słońca w lusterko złapany,   
Jak szczęścia łza, co policzkiem się toczy 

Ta jedna chwila, gdy czas się zatrzymał   
Zdziwione ptaki zatrzymując w locie           
Żeby się przyjrzeć naszemu spotkaniu     
Ta jedna chwila tak wiele, tak mało       

Wiem...pójdziesz dalej           
Różne nasze drogi                   
Jedno spojrzenie...                 
Nie potrzeba więcej               
To co ulotne zostaje najdłużej         
To, co raz tylko – zapamięta serce


piosenka "Spotkania" w wykonaniu grupy Cisza Jak Ta (sł. Michał Łangowski, M. Borowiec na podst. wiersza J.Twardowskiego)

Te słowa najpiękniej oddają uczucia i emocje jakie towarzyszyły mi (i nadal towarzyszą) od tamtego sobotniego wieczoru...

Oj chyba dla każdego z nas była... Coś niewiarygodnego... O tej porze byłyśmy już z dziewczynami w domu, całe rozemocjonowane, oglądałyśmy nagrane filmiki i nie mogłyśmy przestać rozmawiać o tym co się wydarzyło   Już pierwsza, czyli godzina pamiętnego tłita Joshowego, który był doskonałym podsumowanie tamtej cudnej soboty. Ech...Z łezką w oku oświadczam, że to był jeden z najpiękniejszych dni Dziękuję osobie, która wpadła na taki wspaniały pomysł zaproszenia akurat naszego Josha. Kimkolwiek jesteś, spełniłaś jedno z naszych marzeń!

Ostatnio edytowany przez Paulita (17-4-2011 00:57:52)

No mnie też Co prawda rodzinka intensywnie wpatrywała sie w ekran , ale córka dostrzegła mnie nad prawym ramieniem Łozo

Tak czytam te wasze relacje i na myśl przychodzi mi tylko jedno- jak ja Wam zazdroszczę! Dla mnie to wszystko jest niesamowite nawet jak o tym czytam, co dopiero przeżyć spotkanie z Joshem na żywo.
Ja niestety dowiedziałam się o wszystkim może pół godziny przed tym, jak pokazywany miał być jego występ w tv, ale i tak to było niesamowite wiedzieć, że on jest w Polsce I jak zobaczyłam te transparenty, to od razu pomyślałam, że to na pewno Wy i jak widać nie pomyliłam się.
Ach, i pomysł z globusem świetny. Ale gdybym nie przeczytała o tym tutaj, to w życiu nie zauważyłabym go na zdjęciach/filmie z tego występu.