Moja przygoda z Joshem nie trwa długo ale to nie zmienia faktu, że znam na pamięć każde słowo, każdy dźwięk i każdą nutę poprzednich 3 albumów. Każdy z nich jest inny.

Do albumu JOSH GROBAN zajrzałam na samym końcu, mimo iż był pierwszy, ale może to i lepiej, że najpierw poznałam CLOSER a dopiero później pierwszą studyjną płytę Josha. To pokazało mi jak bardzo się zmienił nie tylko jego głos ale także on sam. AWAKE to przepięknie skomponowana płyta, która urzeka każdym dźwiękiem, każdym słowem- po prostu doskonała. Każdy z tych trzech albumów ma w sobie coś takiego, bez czego Josh nie byłby Joshem, do każdego chętnie się wraca. NOEL to inna magia, magia świąt. Nawet nie wiecie jak się cieszę, że mogłam poznawać kolejną płytę Josha od podstaw, cieszyć się każdym poznanym utworem.

I tak doszłam do ILLUMINATIONS. Oświecenie... Od pierwszego poznanego utworu miałam mieszane uczucia co do tego albumu. Na początku wydawał mi się taki... taki nie Joshowy. Przesłuchałam całość i biję się w piersi, biję się w piersi bo płyta jako całość jest doskonała, fenomenalna i nie do podrobienia.
Zaskakująca ale jednocześnie dojrzała i cholernie osobista. Jest po prostu taka do bólu prawdziwa.

Kiedy usłyszałam pierwsze dźwięki Wandering Kind pomyślałam sobie "dobrze się zaczyna" a kiedy utwór się skończył miałam straszny niedosyt. A kiedy dotarło do mnie, że skomponował to 12-sto latek spodobała mi się jeszcze bardziej- choć nie wiem jak to możliwe Ten utwór opowiada historię bez użycia słów i to jest niesamowite.

Bells of New York City ujęło mnie swoją prostotą. W głosie Josha usłyszałam całą miłość do tego miasta. Linia melodyczna i każda nutka w tej piosence łączy się w doskonałą całość, a głos Josha przewodzi wszystkim instrumentom. Przy słowach "And the bells of New York City tell me not to go" drży mi serducho Piosenka wybija się do mojej pierwszej dziesiątki

Przy Galileo (Someone Like You) po prostu zamykam oczy i jestem muzyką. Fantastyczne przejścia i wybijający się genialny głos... Wszystko w tej piosence mi pasuje, wszystko.

O Higher Window, Hidden Away, L'Ora Dell'Addio już mówiłam. Chciałam tylko zaznaczyć, że pokochałam Voce Existe Em Mim- nie wiem czy działa magia całości ale na tę chwilę jestem w 100% przekonana do tego utworu- być może cale Illuminations oświeciło mi ten utwór

Au Jardin Des Sans Pourquoi- francuski utwór, jedyny na tej płycie. Nie mam pojęcia o czym śpiewa Josh ale wystarczy mi dźwięk jego głosu. Piosenka jak najbardziej na plus.

Co do If I Walk Away- mam podobne odczucia jak Marta... Gdy usłyszałam pierwsze słowa coś mi zgrzytało ale po drugim i trzecim razie chyba się przyzwyczaiłam. Utwór ma w sobie coś, jest ciekawy ale moim zdaniem na tle całego albumu wypada dość blado. Ale to nic- mi się podoba

Love Only Knows to piosenka, która komponuje mi się z Hidden Away- jakoś tak w ten deseń wpada, podobny styl. Ładna ale zgadzam się z Martą- szału nie ma.

War At Home... Płakałam już na pierwszych dźwiękach- to jedyny utwór, który sprawił, że magia Josha wróciła do mnie ze zdwojoną siłą. Fala uderzeniowa jaką ze sobą przyniosła ta piosenka powaliła mnie- niewiele brakowało bym "zapomniała" o Per Te. Zakochałam się w tym utworze, w tej historii i w muzyce. Ideał- nic bym tu nie zmieniła, jest fantastyczna pod każdym względem! A głos Josha- o czym Marta wspomniała jest idealny w War At Home. Mogłabym słuchać jej na okrągło- szczerze to znam ją już na pamięć

London Hymn to pieśń, bo piosenka czy utwór to za mało powiedziane. Mam tylko jedno małe ale do tego utworu- za mało Josha w Joshu. Poza tym przepiękna.

Straight To You- to bardzo dobre zakończenie bardzo dobrego albumu...

Podsumowując- ILLUMINATIONS jest albumem innym niż pozostałe, nieco zaskakującym ale w tym tkwi właśnie jego moc! Czy to najlepsza płyta? Być może- ja też słucham jej w kółko i za każdym razem odkrywam ją na nowo jakby każde kolejne przesłuchanie pokazywało mi coś co wcześniej mi umknęło.
Brawo Josh!

Ja nadal oczekuję na zamówioną płytę , ale mam prośbe do was moje kochane czy możecie zamieścić teksty i tłumaczenia wszystkich pozostałych utworów ????Chciałabym wiedzieć o czym Josh śpiewa gdy wreszcie przesłucham płytę byłabym baaaardzo wdzięczna

No ja się za angielski raczej nie wezmę...jedyne co mogłabym potłumaczyć to właśnie Au jardins...no ale wedle życzenia zostawiam:) Mówiłam już, że uwielbiam Higher Window i War at home?:]

Cholera... Dowiedziałam się właśnie, że Galileo nie jest piosenką Josha! Właśnie przeglądałam sobie książeczkę z Illuminations i patrzyłam kto pracował nad poszczególnymi utworami. Galileo jest piosenką Declana O'Rourke. W takim przypadku nie może być ona moją ulubioną JOSHA, bo to w końcu cover.

No cóż... teraz już sama nie wiem, która piosenka zostanie moją ulubioną. Myślałam o Au Jardin Des Sans-Porquoi bo bardzo mi się podoba i słowa też ma piękne. Ale zaczęłam się też poważnie zastanawiać nad Higher Window - bo Josh totalnie ujął mnie swoją interpretacją słów (o czym pisałam w temacie o tekście tej piosenki). Chyba muszę się zastanowić. Ale cieszę się z tego powodu. Bo to oznacza, że wszystkie piosenki Josha są bardzo dobre i ciężko wybrać jedną.

po długim oczekiwaniu w końcu mam płytkę:) to się biorę za "wywody", a co zaszaleję, będe pisać na bieżąco w trakcie słuchania utworów, ale żeby nie było po już kilkakrotnym ich przesłuchaniu :

1. The Wandering Kind - bardzo mi się podoba! jak napisała Kasieczku to po prostu historia bez słów, w trakcie gdy jej słucham naprawdę mój mózg jest bombardowany przeróżnymi obrazami a to, że Josh napisał utwór jak miał 12 lat? no cóż - czy On kiedyś przestanie nas zaskakiwać sobą i swoim talentem? mam nadzieję, że nie ogólnie tak mi się ten utwór z Enyą nieco skojarzył, trochę z klimatem płyty The Celts, w sumie nie wiem czemu...
2. Bells of New York City - zima, mnóstwo świateł, olbrzymia choinka, dzwony - kolejny utwór, który bardzo mi leży, że tak powiem. dodatkowo podobają mi się te "flecie" wstawki, takie budujące nastrój. a Josh? według mnie gdyby Nowy Jork był kobietą to nie mogła by myśleć o nikim innym prócz Josha
3. Galileo - na razie nie mogę się przekonać niestety do tego utworu, chociaż bardzo na niego liczyłam po Waszych komentarzach myślę, że dopiero za jakiś czas mi się spodoba, bo jak dla mnie to jest taki klimat jak w utworze "Smile" - kojarzy mi się ze starymi filmami, wiecie, Marylin Monroe duże schody pawie pióra... póki co bardzo staram się zrozumieć utwór i w niego wczuć...
4. L'ora Dell'Addio - mmmm... przy tym się rozpływam... Josh śpiewa z takim żalem, ale tak pięknie... no i po włosku. i klasycznie. i pięknie.
5. Hidden Away - ten utwór również mi się podoba, no i przy okazji ma całkiem całkiem teledysk
6. Au Jardin Des Sans-Pourquoi - ja również bardzo lubię fancuski, nawet jakiś czas się go uczyłam a piosenka również według mnie świetna (chyba jestem dość monotonna w tych swoich zachwytach )
7. Higher Window - szczerze mówiąc na początku lekko irytował mnie wstęp instrumentalny, jednak co do słów i wokalu od początku byłam przekonana, a od momentu "And I have flown a thousand miles(...) to normalnie arcydzieło dla mnie teraz, dodatkowo znając "co autor miał na myśli" - staram się polubić nawet ten nieszczęsny wstęp
8. If I Walk Away - to "dziabanko" na początku (nie wiem co to za magiczny instrument - mandolina?) uwielbiam!! zresztą jak i cały utwór - cały ale to cały mi się podoba, nawet te chórki mogą być (choć jakbym mogła z chęcią bym je usunęła, ale ciii tylko tak między nami bo np. chociaż np. w "Machine" takie afrykańskie rytmy jak dla mnie na nie )
9. Love only Knows - utwór jak dla mnie idealny do łyżwiarstwa albo jakiegoś tańca towarzyskiego, tak płynnie przechodzi przezz różne poziomy "natężenia" raz się wycisza i zwalnia, później uderza ze zdwojoną mocą. i dość sporo skrzypiec zdecydowanie działa na jego korzyść aaa... mówiłam, że od początku kojarzy mi się nieco ze średniowieczem? - nie to żeby to było negatywne skojarzenie, co to to nie w sumie to taki filmowy utwór też jak dla mnie. kurczę, ale chaotycznie, mam nadzieję, że nadążacie
10. Voce Existe Em Mim - na temat tego utworu sięchyba wypowiadadałam, ale co tam. mój nr 1 wśród utworów przedpremierowych, w całości płyty też bardzo wyska pozycja. ten rytm odbieram całą sobą, naprawdę nie mogę usiedzieć jak leci Voce(...) wokal świetny, jak dla mnie całość wnosi taką euforię do płyty, pozytywną ciepłą nutę. końcowy dramatyzm - wszystko we mnie krzyczy jak to słyszę, jednak poetka ze mnie żadna, nie potrafię wyrazić tego, co jak ten utwór na mnie działa. i jeszcze melodia na sam koniec... ogólnie przynajmniej na razie nie mam jej dość nawet po kilkunastokrotnym przesłuchaniu pod rząd
11. War At Home - po prostu piękna. i jeszcze ten filmik, który Josh umieścił jakiś czas temu na twitterze o powitaniach żołnierzy z rodzinami, jakoś tak nie mogę o nim zapomnieć w momencie werbli, które siętam w tle przewijają. magiczny jest ten utwór. finał "You see these hands they're MILLIONS strong" - przy millions strong... no po prostu coś niesamowitego, mogę tego momentu słuchać w kółko...
12. London Hymn[b] - ciekawy utwór, nie powiem. dla mnie co prawda też nico mało Josha, ale utwór bardzo podniosły. cóż, ten też mi się podoba, choć zupełnie różni się od pozostałych
13. [b]Straight To You - smyczki i ten chór jakoś tak podniebnie mi się kojarzą, ale bardzo pozytywnie ładne zwieńczenie krążka, pozostawia taką zadumę na koniec, która powoduje, że nie jest to kolejna odkładana na półkę płyta, tylko zostaje w głowie na dłużej, nie ucieka zaraz po przesłuchaniu

no i czas na podsumowanie - jak dla mnie płyta rzeczywiście jest magnetyczna, układ utworów na zmianę podnosi na duchu i powoduje zadumę. tytuł Illuminations - jak dla mnie z pewnością można powiedzieć, że w cudowny sposób każdy utwór wyczarowuje (no dobra, dobra to zasługa Josha ) osobną historię, obraz. na pewno jest to niesamowita płyta, tak różna od pozostałych.  czy najlepsza? nie wiem, według mnie nie da się porównać tej płyty z utworami sprzed 9 lat, chociażby ze względu na to, że Josh od tamtego czasu trochę ćwiczył no i to poszło na korzyść jego techniki na pewno ta płytka jest bardzo zróżnicowana pod względem melodycznym, każdy utwór wyraźnie różni się od pozostałych. strasznie mi się podoba, uważam, że warto było czekać na nią tak długo, z pewnościąjest przepiękna i niezwykle dopracowana, tu jej nic nie można zarzucić

Jardin napisał:

Moje skojarzenia również w pierwszej chwili pobiegły w stronę wrzosowisk w Irlandii (więc i do Enya ), później przetransportowałam się do Francji... tak go czuję po prostu.

Cieszę się, że mamy tak podobne odczucia w sumie ta płyta to jak dla mnie jedna wielka podróż, którą funduje nam Josh, czy to ze względu na odbiór utworu, język, w jakim jest wykonywany czy po prostu słowa od razu się nasuwają jakieś konkretne miejsca, charakterystyczne dla wyobrażeń o danym kraju/regionie

Wreszcie przesłuchałam "Illuminations" więc mogę się wypowiedzieć na temat całości.

I tak, w przedmowie zgadzam się z HeroConstantine w całej rozciągłości, że nie ma magii, i że wymęczone, i że krótkie. I niespójne i trochę brak w tym wszystkim Josha i jego stylu znanego z poprzednich płyt. "Illuminations" jest według mnie ogólnie nijaka, a momentami wręcz nudna. Czegoś tym piosenkom brak... Emocji? Dramaturgii? Szkoda, że Josh wymienił ekipę współpracowników, powinien wrócić do Davida Fostera, bo ten kierunek, który teraz obrał nie do końca się sprawdza.

"The Wandering Kind (Prelude)" - z taką muzyką aż się prosi o jakiś tekst o dzielnym rycerzu i pięknej pannie, coś w stylu Loreeny McKennitt

"Bells of New York City" - wg mnie najlepsza piosenka na płycie, przypomina dawnego Josha i chyba jedyna, o której w pełni i z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że jest w świetna. Ten klimat, ten tekst, ta muzyka! Rewelacja!

"Galileo (Someone Like You)" - piosenka w miarę, ale (mnie przynajmniej) nie porywa.

"L'Ora Dell'Addio" - nie mogę się na tym skupić, jakaś ta piosenka nijaka, jest bo jest, mogłoby jej nie być i nawet bym nie zauważyła.

"Hidden Away" - wiele zyskało na teledysku Jakoś lepiej się słucha z wizją, ale nadal bez rewelacji.

"Au Jardin Des Sans-Pourquoi" - zgroza i dramat. Tak gdzieś w połowie zorientowałam się po jakiemu to jest śpiewane! Tu też się zgadzam z Moniką, w tej piosence francuski Josha jest koszmarny. Poza tym utwór jest wręcz nudny.

"Higher Window" - jedna z lepszych piosenek na płycie, nie tak świetna jak "Bells...", ale naprawdę kawał dobrej roboty. Ciekawy tekst (ogólnie płyta stoi całkiem nieźle pod względem tekstów) i fajna muzyka.

"If I Walk Away" - przesłuchałam kilka razy i nie mogę wiele powiedzieć na temat tej piosenki, bo w ogóle nie przykuwa ona mojej uwagi. Po prostu sobie jest i nawet nie zauważam kiedy się zaczyna i kończy. Podobna opinia jak wyżej przy "L'Ora Dell'Addio".

"Love Only Knows" - na początku dostałam gęsiej skórki przy tym wysoko zaśpiewanym początku. Od razu zaznaczam, że nie jestem fanką (tak) wysokiego śpiewania. Za to potem jest już tylko lepiej. Gdyby nie ten początek, postawiłabym obok "Bells...", a tak troszkę niżej.

"Você Existe Em Mim" - podoba mi się o wiele bardziej niż na początku, nawet ten portugalski nie przeszkadza mi już tak bardzo. Znacznie wyszlachetniał wśród reszty utworów. Fajna piosenka, są emocje, jest dramaturgia - przebłysk starego dobrego Josha.

"War At Home" - klimat jakoś nie bardzo mi do Josha pasuje, ale piosenka jest świetna, zarówno od warstwy tekstowej jak i muzycznej. No i tak nisko zaśpiewana, właśnie tak jak lubię. No, może oprócz paru drobnych momentów, ale ogólnie całość bardzo, bardzo mi się podoba.

"London Hymn" - jakoś tak za szybko się skończyło. To i "War At Home" tworzą jakiś taki przygnębiająco-elegijny klimat.

"Straight To You" - wg mnie, to nie jest do końca styl Josha. A sama piosenka też mnie nie zachwyca.

Podsumowując, po takim okresie oczekiwania, obietnic, dopieszczania płyty, to, szczerze mówiąc, spodziewałam się czegoś więcej. Tradycyjnie 13 utworów, w tym jeden instrumentalny, a tu całość trwa raptem 50 minut... I pozostawia niedosyt, bo zaledwie kilka utworów jest świetnych, reszta przeciętne. I nie ma takich mocnych uderzeń jak na poprzednich płytach, takich swoistych perełek. Większość utworów z "Illuminations" zwyczajnie nie wpada w ucho, trzeba się mocno skupić, żeby móc je choćby ocenić. Wierzę jednak, że na następnym albumie będzie lepiej i czekam z niecierpliwością, a póki co, chyba wrócę do poprzednich płyt...