Mimo, że kocham czytać książki, za lekturami szkolnymi nigdy nie przepadałam. Może dlatego, że później się je omawiało, trzeba było znać jakieś głupie szczegóły itp. A ja lubię czytać książki dla przyjemności.

Niestety mało przeczytałam lektur. Prawie za każdym razem brałam się za ściągę. Nie chciałam tracić czasu na czytanie, wolałam zabrać się za normalną naukę. Poza tym zazwyczaj te książki które czytałam akurat mi się nie podobały. Są jednak takie dwie, które utkwiły mi w pamięci.

Kamienie na Szaniec Kamińskiego
Na wypadek, jeśli ktoś nie czytał a chce i nie chce poznawać treści, stwarzam krótki spoiler:

Spoiler:

Przy śmierci każdego z głównych bohaterów, najpierw Rudego, Alka i na końcu Zośki, po prostu ryczałam. Tak, że musiałam oderwać się od książki, bo nie mogłam czytać - wszystkie literki mi się rozmazywały. A przez to, że kochany autor robił przerwy między kolejnymi opisami śmierci, przeżywałam te momenty trzykrotnie. Jak dopiero co się otrząsnęłam, następowała kolejna śmierć. To przede wszystkim zapadło mi w pamięci. Niestety dokładnie treści już nie pamiętam...

Proces Kafki
Nawet wzięłam tą książkę na ustną maturę z polskiego. ;P Bardzo mi się podobała. Taka zakręcona, tajemnicza, ma wiele możliwości interpretacji no i w ogóle dużo rzeczy można sobie dopowiedzieć. Ekranizację oglądałam nawet dwa razy! Najbardziej podoba mi się to, że ta książka tak działa na człowieka. A mianowicie, Proces po prostu wysysa z człowieka chęci do życia, czytając ją traci się sens życia, wszystko jest bez sensu, człowiek czuje się ociężale i nic mu się nie chce robić. No i dostaje chandry.  Oczywiście, wszystko szybko mija. A wiecie, że Kafka był podobno chory psychicznie? xD