Wiecie co? Aż się przejdę po tą książkę. Marta mnie zaciekawiła, a Agnieszka wręcz rozpaliła moją ciekawość. Nie zdradzajcie mi zakończenia, proszę!

Marto, dziewczyny, kupiłam sobie "Bez mojej zgody". Jestem na jakiejś setnej stronie i muszę powiedzieć, że ksiązka mi się podoba. Plusuje spojrzeniem z róznych stron, nie tylko Anny, ale również jej mamy czy Campbella.

Nijaka napisał:

Marto, dziewczyny, kupiłam sobie "Bez mojej zgody". Jestem na jakiejś setnej stronie i muszę powiedzieć, że ksiązka mi się podoba. Plusuje spojrzeniem z róznych stron, nie tylko Anny, ale również jej mamy czy Campbella.

Cieszę się Aniu, że ją czytasz! Ciekawe, jakie wrażenia będziesz mieć PO skończeniu.

I ja też czekam na ekranizację, jeszcze kilka dni, ale jeśli będę chciała obejrzeć, muszę pojechać sobie do większego miasta, u mnie mogą nawet nie zagrać. Szczerze to czekam na nią z lekkim niepokojem, bo cały czas mam przeczucie, że ten film nie będzie dobry... Już pomijając fakt, że książka go przebije, ale w ogóle, że to będzie straszny film...

Tak jak pisałam, Bez mojej zgody to jedna z moich ulubionych książek. Naprawdę uważam ją za genialną. Podobało mi się to, że historia była opowiedziana z różnej perspektywy, można było poznać myśli kilku osób. Nigdy nie spotkałam się z tym. No dobra, coś w podobie było w czwartej cześci cyklu "Zmierzch", ale tą książkę czytałam już później... Podobało mi się także zakończenie. Nieprzewidywalne. Cieszę się, że nie było całkowitego happy endu, bo życie to nie tylko piękne chwile... W ogóle jeśli chodzi o całą sprawę... To trudny temat. Szczerze, to każda strona miała trochę racji. I Anna i rodzice (bardziej matka oczywiście). Nie umiałabym powiedzieć, po której jestem stronie. Gdy czytałam o rozprawach, o tym, w jaki sposób Campbell pokazywał rację Anny, kiwałam ze zrozumieniem. Bo to było logiczne. Dziewczyna chciala być sportsmenką, oddanie nerki spowodowałoby, że jej marzenie nigdy by się nie mogło ziścić. Poza tym, od maleńkiego ciągle była w szpitalu, choć nie była chora. Były powikłania, czuła ból... Ale z drugiej strony... jak można zrobić coś takiego siostrze? Zbuntować się, nie oddać nerki, zabić siostrę. Wielki problem. I o tym opowiada książka. Jest problematyczna, dzięki temu staje się ambitna. Pokochałam tą ksiązkę nie tylko ze względu na dużą ilość biologii, ale też prawa. Uwielbiłam czytać o tym, co działo się podczas rozpraw. Od zawsze podziwiałam adwokatów (to znaczy oczywiście tych dobrych), to, że umieją wybrnąć z każdej sytuacji, umieją dociąć, na wszystko mają odpowiedź. Campbell z łatwością stał się więc jednym z moich ulubionych książkowych bohaterów. Poza tym (jak już o tym tu wiele razy pisałam ) podobał mi się wątek Campbella i Julii...

Chciałabym jeszcze napisać o filmie, bo właśnie dziś go obejrzałam. Wiem, że to dział literatura, ale to film na podstawie książki, jest właśnie osobny wątek o Bez mojej zgody więc tutaj napiszę o filmie.

Ogólnie, nie biorąc pod uwagę książki... Nie było tak źle. Powiem szczerze, że nawet całkiem dobrze. A tak się bałam. Mam może trochę zastrzeżenie do początku, był taki chaotyczny, i jakoś tak za szybko przeszli do tego pozwu. Ale jeśli dojdzie do tego to, że ten film jest na podstawie książki, którą czytałam, którą ubóstwiam, tu już jest gorzej. Nie... gorzej to za mało powiedziane...

Po pierwsze. Julii nie było. Tak jak się tego obawiałam. ZUPEŁNIE wycieli wątek Julii i Campbella!! Nie wybaczę. I co z tego, że trochę miejsca by zajął. Ale na pokazywanie przez 5 min. twarzy Kate jak nad czymś myśli to mieli czas. Nie wybaczę.

Po drugie. W ogóle Campbell. Nadal podtrzymuję, Alec Baldwin nie pasuje do tej roli. W filmie ani razu nie zobaczyłam mojego kochanego Campbella. ;(

Po trzecie. Co oni do cholery zrobili z końcówką????

Spoiler:

Że niby Kate umarła, a Anna spokojnie sobi żyje? Czy oni powariowali? Okej, muszą pozmieniać kilka rzeczy, rozumiem, to musi być język filmowy. Ale zmienić taką rzecz??? Nie pojmuję. Naprawdę. Wyszłam z kina naprawdę zła.

To były trzy najpoważniejsze zastrzeżenia, które już same sprawiły, że film stracił na wartości. Do tego oczywiście dochodzą jeszcze mniejsze, np. Jesse w filmie to spokojny, zamknięty w sobie chłopczyk, nie ma z nim żadnych problemów, a przecież w książce był trudnym dzieckiem, albo scena, gdy niby Anna przyznaje się, że to Kate ją o to wszystko poprosiła. W filmie to Jessy wykrzykuje, a Campbell swoją padaczkę dostaje na korytarzu, co mi się nie spodobało. w ogóle brakowało mi jego odpowiedzi na pytanie "co to za pies". Szkoda...

Najbardziej to mi się chyba podobał wątek z chłopakiem Kate. Pięknie to pokazali. Ale... tu też nie obejdzie się bez zastrzeżeń. Musieli w to jeszcze wtrącić seks. No proszę was... Podobała mi się też bardzo gra Cameron Diaz jako matki. Właśnie tak ma się zachowywać.

Ogólnie. Oczywiście, książka dużo lepsza. Ale nie oczekiwałam nawet, że zrobią lepszy film od książki. Czuję jednak niedosyt. Chciałam niektóre rzeczy zobaczyć inaczej zrobione. No ale cóż... jestem świadoma, że mieli trudną pracę do wykonania. Na pewno skopać nie skopali. Ale i tak czegoś mi brakowało. Zachwycona ni jestem... A tak chciałam być.

Nijaka napisał:

Az nie chce mi się iść do kina. Miałam jutro, ale jakoś... Bu

Przykro mi, że teraz przeze mnie nie chce Ci się iść do kina... Ale niestety taka jest prawda, dużo rzeczy pozmieniali, i ciężko jest zachwycać się tym filmem gdy czytało się książkę. Ale może Twoje odczucia będą inne. Takie były moje.

laure napisał:

Dziewczyny...z racji, że nie mogłam dostać książki, obejrzałam film...Mowa oczywiście o "Bez mojej zgody"...muszę powiedzieć, że poruszył mnie. Ta świadomość chorej Kate, że jest uzależniona od pomocy innych, to jej "dorosłe" spojrzenie na chorobę...wow

To powiem Ci, że książka jest 100000000000000000000000 etc. % lepsza! Przeczytaj.